نرم افزار کنترل سرقت ادبی: بهترین عامل پیشگیری از بروز سرقت علمی در مقالات دانشگاهی

سرویس ithenticate خدمتی برای تشخیص پلاجیاریسم یا سرقت ادبی است که توسط شرکت iParadigms (از کالیفرنیا) از سال ۲۰۰۴ به ناشران، دانشگاه‌ها، انجمن‌های علمی، سازمان‌های دولتی و قضایی ارایه می‌شود.
به طور کلی هر نوشته علمی منتشر شده در وب به عنوان یک سند برای ارزیایی نوشته علمی در این سرویس مورد استفاده قرار می‌گیرد. روش تحلیل نوشته علمی وارد شده به این نرم افزار تحلیل کلمه به کلمه و متن به متن با سایر متون علمی می‌باشد.
گزارش تحلیلی هر مقاله علمی با ذکر منبع و درصد تشابه با سایر منابع در اختیار کارشناس مربوطه قرار می‌گیرد. از سال ۲۰۰۸ ترکیب مقالات علمی بانک Crossref با این پایگاه سبب ایجاد پایگاه استنادی جدیدی به نام Crosscheck گردید که امکان جستجو در متون در حال داوری مقالات را نیز فراهم می‌نماید.
استفاده از این سرویس بسیار پیشرفته و قوی در سال‌های اخیر در کلیه دانشگاه‌های معتبر دنیا فراهم گردیده و محققین می‌توانند متون علمی خود را برای ارزیابی اولیه در این نرم افزار تست نمایند.

وقتی برای کنفرانس‌های علمی هم «کلاه»ها برداشته می‌شود! در این رابطه بیشتر بخوانید

بالا رفتن بهای ارز شرکت در کنفرانس‌های خارجی بسیار هزینه‌بر شده ‌و برای بیشتر دانشجویان شرکت در این کنفرانس‌ها میسر نیست. درخواست‌‌ دانشجویان برای شرکت در کنفرانس‌های داخلی زیاد شده‌ و همین‌ سبب افزایش کیفیت مقالات چاپی در ژورنال‌ها و کنفرانس‌های داخلی گشته است؛ اما برخی نیز با سوءاستفاده از تقاضای بالای دانشجویان، با هزینهٔ هنگفت کنفرانس مضحک و سطح پایین ‌برگزار‌ کرده‌اند.

هشدار دانشگاه شریف درباره سرقت علمی/ ایده ایرانی که به دست غربی‌ها افتاد!

به گزارش خبرنگار مهر، دانشگاه صنعتی شریف اعلام کرد: ایده استاد دانشگاه صنعتی شریف برای ساخت شبکیه مصنوعی که تنها با نور وارد شده به چشم کار می‌کند، دو سال پس از رد شدن توسط معتبرترین نشریات پژوهشی جهان، توسط یک شرکت آمریکایی تولید و به عنوان اختراع به ثبت رسید.

بررسی انگیزه ها و علل انجام سرقت علمی در ایران

در عصر حاضر با ظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات سرعت تبادل، انتقال و ارائه اطلاعات به نحو چشمگیری افزایش یافته و امکان دسترسی به اطلاعات بیش از پیش تسهیل یافته است. در چنین فضایی حفاظت و حراست از مالکیت فکری پژوهشگران و نویسندگان اهمیت بیشتری می یابد و رعایت اصول اخلاقی و حفظ امانت داری استفاده از مطالب و پژوهشهای نویسندگان و محققان ضرورت بیشتری دارد. در این مقاله سعی شده است ابتدا به اصول اخلاقی پذیرفته شده در این زمینه و سپس به بیان نمونه هایی از سرقت علمی و علل و عوامل آن پرداخته شده است و عدم توسعه، عدم دانش و آموزش صحیح، ترفیع های بدون بررسی، توجه به کمیت پژوهش به جای کیفیت، مدرک گرایی، فقدان قوانین روشن و بازدارنده و اعتبار پژوهشی ناکافی در کشور به عنوان انگیزه ها و علل سرقت علمی شناسایی شده اند و تدوین قوانین بازدارنده، آموزش و فرهنگ سازی و ایجاد بانک اطلاعاتی جامع پژوهش به عنوان راهکارهایی جهت کاهش سرقت علمی در کشور ذکر شده اند.

برای دانلود کلیک کنید

هشدار دانشگاه شریف درباره سرقت علمی

دانشگاه صنعتی شریف از یک سرقت علمی از استاد و دانشجوی این دانشگاه و افتادن آن به دست غربیها، خبر داد.

به گزارش خبرنگار مهر، دانشگاه صنعتی شریف اعلام کرد: ایده استاد دانشگاه صنعتی شریف برای ساخت شبکیه مصنوعی که تنها با نور وارد شده به چشم کار می‌کند، دو سال پس از رد شدن توسط معتبرترین نشریات پژوهشی جهان، توسط یک شرکت آمریکایی تولید و به عنوان اختراع به ثبت رسید.

معمای رد شدن فوری مقالات

پس از گرفتن پاسخ‌های قطعی در محاسبات و ناامیدی از امکان ساخت، در سال ۸۹  استاد و دانشجو تصمیم گرفتند تا نتایج کار خود را با استفاده از شبیه‌سازی‌های دقیق مورد اعتبار سنجی قرارداده و آن‌ها را منتشر کنند. فردمنش استاد دانشگاه صنعتی شریف، می‌گوید: ما نتایج را در قالب یک مقاله ابتدا برای نشریه مهندسی پزشکی موسسه جهانی مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) فرستادیم و در ناباوری شاهد رد شدن قاطع مقاله حتی بدون درخواست هیچ بازبینی بودیم.

در دلایل رد مقاله از قول سه گروه پژوهشی توسط ناشر همچنین توسط داوران مقاله با وجود ارایه نتایج محاسبات و شبیه‌سازی‌های دقیق، ادعا شده بود که چنین طرحی عملا امکانپذیر نیست. البته آن‌ها خود واقف به قانع نشدن ما بودند و گفتند از آنجا که می دانیم احتمالاً قانع نشدید مقاله خود را به یک نشریه دیگر نیز بفرستید.

بدین ترتیب استاد دانشگاه صنعتی شریف مقاله را برای نشریه دیگر این موسسه تحت عنوان مجله حسگرها (IEEE sensors journal) فرستاد. وی درباره نتیجه این کار می‌گوید: برای من رد شدن یا حتی نیاز به اصلاح اساسی پیدا کردن مقاله‌هایم امری بسیار نادر است اما این نشریه نیز مقاله ما را حتی درخواست اصلاح نداده و قابل چاپ ندانسته و آن را رد کرد، در حالیکه ما برای تمام ادعاهای آن‌ها پاسخ داشتیم و دادیم. ولی به دنبال پیگیری این بار نیز گفتند ایده شما عملی نیست.

سرنوشت غم‌انگیز ایده