بالا رفتن بهای ارز شرکت در کنفرانس‌های خارجی بسیار هزینه‌بر شده و برای بیشتر دانشجویان شرکت در این کنفرانسها میسر نیست. درخواست دانشجویان برای شرکت در کنفرانس‌های داخلی زیاد شده و همین سبب افزایش کیفیت مقالات چاپی در ژورنال‌ها و کنفرانس‌های داخلی گشته است؛ اما برخی نیز با سوءاستفاده از تقاضای بالای دانشجویان، با هزینهٔ هنگفت کنفرانس مضحک و سطح پایین برگزار کرده‌اند.
کی از معیارهای مهم برای ارزیابی سطح علمی دانشجویان، تعداد مقالات آنهاست، به گونه‌ای که در مصاحبه دکتری دانشجویان با تعداد مقالات بیشتر شانس بالایی برای قبولی دارند.
به گزارش «تابناک» در بیشتر دانشگاه‌های کشور ۲ نمره از نمرهٔ پایان‌نامه‌های دکترا، متعلق به نوشتن مقاله است. بالا رفتن بهای ارز شرکت در کنفرانس‌های خارجی بسیار هزینه‌بر شده و برای بیشتر دانشجویان شرکت در این کنفرانسها میسر نیست. درخواست دانشجویان برای شرکت در کنفرانس‌های داخلی زیاد شده و همین سبب افزایش کیفیت مقالات چاپی در ژورنال‌ها و کنفرانس‌های داخلی گشته است؛ اما برخی نیز با سوءاستفاده از تقاضای بالای دانشجویان، با هزینهٔ هنگفت کنفرانس مضحک و سطح پایین برگزار کرده‌اند.
علی صادقی، دانشجوی دکترای رشته هوش مصنوعی دانشگاه تبریز، یکی از دانشجویانی است که در حین جست‌وجو در اینترنت برای یافتن کنفرانسی برای ارائهٔ مقاله به کنفرانس‌های جالب برخورد کرده که آشنایی با آن‌ها خالی از لطف نیست؛ اما چرا جالب؟
اگر سری به این گونه سایت‌ها بزنید، می‌‌بینید برخی کنفرانس‌های زنجیره‌ای با نام‌های متفاوت در زمینه‌های گوناگون از علوم قرآنی و رفتاری گرفته تا اقتصاد و ورزش و کامپیو‌تر و لیگ ربات‌ها! برگزار می‌کنند.
در زیر به نکاتی در مورد این کنفرانس‌های زنجیره‌ای که در کمتر از یک سال ششمین دوره آن برگزار شده است، می‌پردازیم؛
بین‌المللی بودن کنفرانسها: پیشوندی که در همه این کنفرانسها وجود دارد، بین‌المللی بودن آنهاست، ولی اگر به بخش انگلیسی این کنفرانسها سری بزنیم، می‌بینیم که همه لینک‌ها غیر فعال است! به عبارت دیگر، زبان این کنفرانس‌های بین‌المللی، فارسی است و اگر شما فارسی ندانید، نمی‌توانید در آن شرکت کنید.
حامیان علمی همیشگی: اگر در سمت چپ سایت‌های بالا نگاهی بیندازیم، دیده می‌شود که این کنفرانسها که در زمینه‌های مختلف برگزار می‌شوند، یکسری حامیان همیشگی دارد. با تماسی که با تحصیلات تکمیلی و آموزش کل دانشگاه‌های شهید بهشتی و علم و صنعت (از حامیان همیشگی این کنفرانسها) داشتم، آن‌ها از حمایت چنین کنفرانس‌های زنجیره‌ای اظهار بی‌اطلاعی کردند.
شیوهٔ برگزاری کنفرانسها: این کنفرانس‌های زنجیره‌ای مجازی برگزار می‌شود؛ اما اگر به محل برگزرای آن‌ها نگاهی بیندازیم، هر کدام در یک استان (از کیش و تهران گرفته تا قم و خوزستان) برگزار می‌شود! برگزاری کنفرانس کاملاً اینترنتی با هیأت اجرایی یکسان در شهرهای مختلف جای سؤال دارد!
مدرک بین‌المللی حضور در کنفرانس: در آدرس http: //www. mitc۲۰۱۴. com/fa/news. php؟ rid=۲۱ نمونه‌ای از مدارک بین‌المللی این کنفرانس نشان داده شده است. برای تمامی نفراتی که هزینه پرداخت کنند، بدون هیچ شرط دیگری مدرک بین‌المللی حضور در کنفرانس صادر می‌شود. در این مدارک هیچ‌گاه نامی از مجازی بودن این کنفرانسها برده نمی‌شود. جالب است بدانید که تعدادی از مقالات ارائه شفاهی و تعدادی دیگر به صورت پوستر پذیرفته می‌شوند اما سایت برگزار کنندهٔ کنفرانسها هیچ گونه امکاناتی برای ارائه شفاهی و ویدئو کنفرانس وجود ندارد و تنها یک محیط چت گونه وجود دارد که در آن‌ها هیچ بحث علمی نمی‌شود (می‌توانم یوزر و پسوردم را در اختیار شما قرار دهم).
حال این پرسش پیش می‌آید که چه تفاوتی بین مقالات ارائه شفاهی و پوستر وجود دارد؟
کارگاه‌های آموزشی بین‌المللی کنفرانسها: همانند مدرک بین‌المللی، گواهی مبنی بر حضور در کارگاه‌ها برای تمامی نفراتی که هزینه پرداخت کنند صادر می‌شود، بدون اینکه کسی در کارگاه‌ها شرکت کرده باشد. در این گواهی‌ها نیز مجازی بودن این کارگاه‌ها نیامده و حتی در پایین این گواهی‌ها محل برگزاری را تهران ذکر کرده‌اند. اما کارگاه‌های آموزشی چگونه است؟ این کارگاه‌ها تنها چند اسلاید هستند که در سایت قرار داده شده‌اند و حتی عدهٔ زیادی که مدرک بین‌المللی حضور در کارگاه‌ها را دریافت کرده‌اند، همین چند اسلاید را نیز دانلود نکرده‌اند. نکتهٔ جالب‌تر اینکه این اسلاید‌ها دقیقاً کپی پیست اینترنتی است و تمامی اسلاید‌ها از اینترنت دانلود شده‌اند و به عنوان کارگاه در سایت قرار داده شده‌اند.
می‌توان در آینده بیشتر در مورد این کارگاه‌ها (مؤسسه خارجی برگزار کننده)، هزینهٔ هنگفت شرکت (برای هر شرکت کننده حدود دویست هزارتومان دریافت می‌شود و برای شرکت کنندگان تنها یک پک ۴۰۰ گرمی ارسال می‌شود)، چاپ مقاله در ژورنال‌های سطح پایین اروپایی با هزینهٔ میلیونی، در اختیار قرار ندادن مقالات دیگر شرکت‌کنندگان، نداشتن مدرک دکتر برای بسیاری از داوران و هیأت علمی برگزار کننده ارائه شود.
باشد که در آینده از برگزاری اینچنینی کنفرانسها جلوگیری شود و عده‌ای تنها با پرداخت پول، نمرهٔ پایان‌نامه و یا مدرک بین‌المللی حضور در کنفرانس و کارگاه برای مصاحبهٔ دکترا ارائه ندهند.
گفتنی است، «نگاه شما» آمادگی درج نتایج پیگیری نهادهای نظارتی درباره این موضوع و همچنین توضیحات مسئولین سایت‌هایی که نام آن‌ها ذکر شده، دارد.